Muzeum w Kamieniu Pomorskim

Edycja: Relikty średniowiecznej kurii dziekana

Zdjęcie:
Tytuł:

Historia jednego zabytku, cz. 91 Chyba nie ma na Pomorzu Zachodnim bardziej interesującego stanowiska do badań dla archeologów niż teren Osiedla Katedralnego w Kamieniu Pomorskim, miejsca niezwykle ważnego dla historii Pomorza. To tutaj w stolicy biskupiej rozstrzygały się często losy Księstwa Pomorskiego. Dodatkowo „pikanterii” dodaje fakt, że prace archeologiczne prowadzone są przy Dworze Kleista - miejscu szczególnym ważnym dla historii elektryczności. Od 1722 roku w dworku mieszkał Ewald Jürgen von Kleist (1700 – 1747) i właśnie w tym budynku 11 października 1745 roku jako pierwszy na świecie dokonał udanej próby z butelka lejdejską. Prace archeologiczne prowadzone są na terenie stanowiska archeologicznego zewidencjonowanego pod nr: Kamień Pomorski, stan. 3 (AZP 19-08/100), wpisanego do rejestru zabytków pod nr: 671 decyzją z dnia 16 grudnia 1970 r, znak : Kl.I.6801/44/70, ma terenie Starego Miasta w Kamieniu Pomorskim, wpisanego do rejestru zabytków pod nr: 66 decyzją nr: KI-V-0/48/55 z dnia 29 października 1955 r., oraz przy obiekcie wpisanym do rejestru zabytków jako dworek pod nr 776 decyzją z dnia 24 lipca 1976 r. decyzją nr K1.6801/8/76. Badania prowadzone są już od dwóch lat. Podczas badań w poprzednim sezonie natrafiono m.in. na fajansowy talerz, tzw. „Sttetiner Ware”, na powierzchni którego umieszczony został interesujący napis: „Mein Gott, nun ist es wieder Morgen”. Jest to tekst z popularnej w XVIII wieku modlitewnika szkolnego, zaczerpniętego z tzw. Pierwszej Pieśni Porannej, która została zawarta w "Pieśniach Codziennych" (Alltagslied) Kaspara Neumanna (1648-1712). Podczas prac odsłonięto również fragment Bramy Kapitulnej zniszczonej w 2 połowie XIX wieku. Obecnie kontynuowane są badania wewnątrz Dworu Kleista. W wykopach dochodzących do 230 cm stwierdzono w profilach aż 7 warstw archeologicznych. W dolnych partiach wykopu natrafiono na relikty budynku, prawdopodobnie są to pozostałości kurii dziekana, spalonej w 1582 roku. W profilu wykopu natrafiono na warstwę spalenizny o grubości 30 cm, a nad nią warstwę gruzu ceglanego z dobrze zachowanymi gąsiorami dachowymi. Zachowały się również kamienne fundamenty dochodzące do średnicy 100 cm, jak również fragmenty ceglanego średniowiecznego muru. Badania archeologiczne dostarczyły niezmiernie ważnych informacji na temat średniowiecznej i wczesnonowożytnej historii Kamienia. Na fotografii: odkryty niedawno fundament średniowiecznej kurii dziekana.

Autor:

www.mhzk.eu | Wszelkie prawa zastrzeżone | Made by IQ Vertical | 2009