Muzeum w Kamieniu Pomorskim

Edycja: Prace porządkowe w Benicach.

Zdjęcie:
Tytuł:

8 listopada 2010 roku do Benic przybyła grupa kursantów ze Spółdzielni 
Socjalnej Warcisław. Celem przyjazdu było uporządkowanie placu 
znajdującego się w centralnej części wioski. W miejscu tym przez kilka 
stuleci stał niewielki ryglowy kościół, zniszczony w latach 50- tych XX 
wieku w wyniku celowej polityki władz. Pomimo niesprzyjającej pogody 
kursantom udało się odsłonić częściowo zachowane fundamenty kościoła 
(reszta prawdopodobnie znajduje się pod ziemią), natrafiono również na 
kilka zniszczonych nagrobków. Działania te podejmowane były w związku z 
planowaną na 24 czerwca 2011 roku wystawą organizowaną przez Muzeum 
Historii Ziemi Kamieńskiej, pod tytułem „Utracone - zaginione. Powojenne
 losy kościółków wiejskich okolic Kamienia Pomorskiego”. Będzie to 
pierwsza tego typu wystawa na Pomorzu Zachodnim. Na wystawie 
prezentowane będą nieliczne zachowane zabytki ze zniszczonych kościółków
 m.in. barokowy anioł z ołtarza ambonowego kościółka w Benicach, jak 
również przedwojenne i powojenne fotografie. Wystawa uświetniona 
zostanie relacjami naocznych świadków pamiętających tamte wydarzenia. 
Wystawa odbędzie się pod patronatem Arcybiskupa Metropolity 
Szczecińsko-Kamieńskiego Andrzeja Dzięgi. Prace porządkowe w Benicach 
będą kontynuowane w najbliższym czasie. Ksiądz Roman Rostkowski z 
parafii w Benicach planuje w miejscu po zniszczonym kościele utworzyć 
lapidarium poświęcone przedwojennym mieszkańcom wioski. Muzeum Historii 
Ziemi Kamieńskiej dziękuje za nieocenioną pomoc przy realizacji tego 
projektu: 
- Pani Jolancie Janik - prezesowi Kamieńskiego Koła Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym, 
- Panu Waldemarowi Predko i kursantom z Kamieńskiej Spółdzielni Warcisław, 
- księdzu Romanowi Rostkowskiemu z Parafii p.w. Macierzyństwa NMP w Benicach. 
Krótka historia kościółka: 
Kościółek ryglowy w Benicach powstał w I połowie XVI wieku. Pierwsze 
informacje pochodzą z 1594 roku, gdzie matrykuła kościelna wspomina 
wieżę z dwoma dzwonami. Patronem świątyni aż do 1945 roku była rodzina 
von Flemming. We wnętrzu kościoła znajdował się ołtarz ambonowy (niem. 
Kanzelaltar), empora, krucyfiks nad ołtarzem, portret patrona Heinricha 
von Flemminga (1665 - 1755), poza tym: srebrny kielich mszalny wewnątrz 
pozłacany, cynowa misa chrzcielna ze stemplem - Gottfried Kugellmann aus
 Stettin .um 1770, dwa pulpity na Biblię z 1811 i 1849 roku, epitafia 
zwane śmiertelnymi wieńcami - poświęcone osobom przedwcześnie zmarłym. -
 Najstarsze pochodziły z 1773 roku. Na szczególną uwagę zasługiwały 
witraże m.in. z napisem ANNA BARTLES Johan Palmen Ehefrau 1691, czy 
DANIEL MÜLLER Zimmermann Hat Diese Kirche Gebaut Anno 1691. Na południe 
od świątyni stał grobowiec zbudowany w drugiej połowie XVIII wieku dla 
Sabiny Juliane von Schlabbendorf. Kościółek od 1899 roku służył jako 
kaplica cmentarna. Po II wojnie światowej został całkowicie opuszczony i
 ulegał powolnej dewastacji.

Autor:

www.mhzk.eu | Wszelkie prawa zastrzeżone | Made by IQ Vertical | 2009